آفتاب و پوست کودک
نور آفتاب برای سنتز ویتامین دی (D) در بدن انسان ضروری است و کودکان به لحاظ نیاز بیشتربه ویتامینD برای رشد استخوانها و دندانهایشان ، در اثر کمبود آفتاب بیشتر دچار مشکل می شوند . پس ضرورت دارد که بطور متناوب در طول هفته در معرض نور مستقیم خورشید قرار گیرند ولی به دلیل لطافت و ظرافت زیاد پوست کودک ، ممکن است در اثر نور آفتاب دچار حساسیت شدید شوند همچنین مقدار تابش پرتوهای خورشید دارای اثرات تجمعی هستند و درصورت تماس زیاد ممکن است در سنین بسیار پایین خصوصیات ژنتیکی فرد آسیب پذیر شوند و زمینه ایجاد سرطان پوست را فراهم نماید. قسمت عمده اشعه خورشید برای پوست مضر است بنابراین به لحاظ حساسیت بیشتر پوست اطفال در برابر نور آفتاب باید از پوست محافظت به عمل آید . از طرفی کودکان نسبت به بزرگسالان مدت طولانی‌تری را در هوای آزاد سپری می‌کنند و بطور معمول در طی یکسال ۳ برابر بالغین اشعه ماوراء بنفش خورشید را دریافت می‌کنند بنابراین در ده سال اول عمر به جهت رشد و حساسیت پوست اقدامات اولیه باید انجام شود.بعضی از کودکان رنگدانه طبیعی پوست را بطور ارثی یا کم دارند یا اصلاً ندارند این کودکان حساسیت فوق العاده شدیدی به اشعه ماوراء بنفش خورشیدی دارند و باید از همان دوران کودکی محافظت در مقابل اشعه خورشید برای جلوگیری از ایجاد سرطان پوست را اعمال کرد. پیری زودرس پوست و سرطان پوست دو عارضه مهم تماس طولانی با نور آفتاب در سنین کودکی است.