بَنِه (Pistacia atlantica)
سقزیا تَحلِک یا بَنِه بصورت ماده ای سفید سخت، ورقه ای یا توده ای و یا مایعی زردرنگ است که در هر صورت چسبنده بوده و بوی قوی و مطبوع تربانتین از آن استشمام می گردد.سقز یک الئوگم رزین(ترکیب طبیعی چسبناک) است که در اثر خراش دادن تنه درختانی مانند بنه و چاتلانقوش و درختانی از تیره پسته وحشی بدست می آید .این درختان تنه صاف و بدون انشعاب برنگ سفید و برگهایی منقسم به برگچه های سه تایی تا پنج تایی و میوه های کوچک تقریباً کروی و برنگ سبزتیره و ترش مزه درخشان دارند. میوه این درخت همزمان با رسیدن خرما میوه‌اش می‌رسد و قابل مصرف است. نوع نارس این میوه که به صورت خام و بدون نیاز به شکستن پوسته (قبل از سخت‌شدن پوسته) خورده می‌شود،بنه‌چه یا به گویش محلی در منطقه سروستان بنه‌شه خوانده می‌شود.مغز میوه بنه نیز به پسته شبیه ولی بسیارکوچکتر است.ارتفاع درخت نیز ۷ تا۹ متررسیده‌است در بعضی ازمناطق کوهستانی مانند کردستان ایران به میوه آن «قزوان» می‌گویند. درخت بنه منبع تولید شیره سقزاست.
رویشگاه بَنِه

(cabulica)کسور یا بنه کابلی

این واریته در ایران در استان‌های فارس، کهگیلویه و بویراحمد، کرمان (شاه کوه، کوه جبال بارز) و سیستان و بلوچستان (۱۳ کیلومتری جنوب غرب نصرت‌آباد، کوه تفتان) و

همچنین نواحی مختلف استان هرمزگان می‌روید.

(kurdica)بنه کردستانی، کُلخنک یا سقز

این واریته در ایران در استان‌های ایلام، کردستان، کرمانشاه، خوزستان، کرمان، فارس، لرستان، کهگیلویه و بویراحمد و سیستان و بلوچستان می‌روید

 (mutica)بنه چاتلانقوش

این واریته در ایران در استان‌های ایلام، گیلان، آذربایجان، همدان، کردستان، کرمانشاه، مرکزی، کرمان، کرمان، فارس، لرستان، تهران، خراسان و سیستان و بلوچستان   می‌روید.