سبزی ریشه ای و لکه بنفش پاییز،مهمان هفته آذرماهی
شلغم با نام علمی Brassica rapa ازخانواده Brassicaceae ( شب بو – Cruciferae ) گیاهی است علفی و دوساله با ریشه‌های متورم. این ریشه‌ها که ما آن را به نام شلغم می‌شناسیم، بسته به واریته‌های گوناگون، به رنگ‌های سفید، سفید با لکه‌های گلی یا بنفش، سبز، زرد و یا گلی مایل به قرمز هستند. شلغم تقریباً بدون یقه است و ساقه‌های گلدار به طول ۳۰ تا ۵۰ سانتی‌متر از روی آن رشد کرده‌اند. در قسمت بالای ساقه‌ها گل‌های زرد روشن می‌رویند. گلبرگ‌ها ۶ تا ۱۰ میلی‌متر طول دارند. برگ‌ها سبزو ناصاف و بریدگیهای زیاد روشن تا سبز بوده و ممکن است بدون کرک و یا دارای کرک‌های زبر باشند. میوه‌ها به صورت خورجین و به طول ۴تا ۵/۶ سانتی‌متر و دارای دم درازی هستند که به ساقه متصل می‌شوند. داخل هر میوه تعدادی دانه به قطر ۵/۱ تا ۲ میلی‌متر و به رنگ قهوه‌ای مایل به قرمز یا سیاه وجود دارد. گل و میوه در سال دوم رشد شلغم ظاهر می‌شوند. میوه شلغم مانند غلافی باریک و دراز است که در آن چند دانه سیاه وجود دارد . شلغم در هوای سرد بسیار خوب رشد می کند و شاید علت آن باشد که برای درمان بیماریهایی که در فصل سرما زیاد است و بیماریهای تنفسی بکار می رود.شلغم در بسیاری از نقاط جهان، از جمله ایران، کشت می‌شود و بیشتر به عنوان خوراک دام مورد استفاده قرار می‌گیرد. شلغم بومی غرب آسیا است و قرن‌ها است به عنوان خوراک دام و انسان مصرف می‌شود. شلغم قبل از پیدایش سیب‌زمینی، یکی از محصولات عمده خوراکی مردم اروپا و در قرون وسطی غذای مردم فقیر بوده است. این گیاه در نواحی و فصول سرد به راحتی قابل کشت است. در حال حاضر شلغم در فصل‌های پاییز و زمستان در اروپا، آسیا، کانادا و آمریکای شمالی کشت می‌شود. بر اساس بعضی اسناد، شلغم از چهارهزار سال قبل در اروپا کشت می‌شده است.دوستان همراه، در طول این هفته پاییزی با کلیه فواید و خواص درمانی این سبزی ریشه ای خوش رنگ همراهتان هستیم .