طب سوزنی

طب سوزنی یکی از شاخه های طب سنتی چین است که در حدود ۳۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح برای درمان برخی از بیماری ها مورد استفاده قرار گرفته است . در آن زمان از سوزن های سنگی و بعد ها از سوزن هایی از جنس مس ، آهن ، و نقره استفاده می شده است . ولی امروزه از سوزن های فولادی ضد زنگ استفاده می شود .

اساس این روش درمانی از فلسفه ی تائوئیسم نشئت می گیرد . چینیان باستان بر این باور بوده اند که موجودات زنده برای ادامه ی حیات به نوعی انرژی درونی موسوم به انرژی حیاتی نیاز دارند که این انرژی از تقابل دو نیروی متضاد YIN , YONG  ایجاد می شود . انرژی حیاتی در تمام موجودات زنده جریان دارد و تا زمانی که این انرژی در تعادل باشد فرد در سلامت کامل به سر می برد اما هر گونه اختلالی در جریان انرژی حیاتی تعادل بدن را بر هم می زند و بدن را آماده ابتلا به بیماری می کند . انرژی حیاتی توسط کانال هایی در تمام بدن جریان می یابد . این کانال ها شامل دوازده ( یا چهارده ) کانال اصلی هستند که به طور عمیقی و طولی قرار گرفته اند و هرکدام با یکی از احشای بدن ( کبد ، ریه ، قلب ) تماس دارند . از هریک از این کانال های اصلی تعدادی کانال فرعی جدا می شوند که به طور سطحی و عرضی در سراسر بدن پخش می شوند و با پوست و جدار بدن در ارتباط می باشند . طب سوزنی معتقد است با فرو بردن سوزن در نقاطی خاص در طول کانال ها می توان به تعادل انرژی حیاتی کمک کرد و بدین طریق سلامتی را به فرد بیمار بازگرداند.

به علت کاربردهای مختلف درمانی ، عوارض جانبی کم ، هزینه پایین وتاثیر سریع ، این روش هم چنان موسوم مانده است و در حال حاضر ،هم به عنوان یک روش درمانی اولیه و هم در کنار سایر روش های درمانی مورداستفاده قرار می گیرد .

گروه تحقیقات جامعه گیاه درمانی ایران

https://www.ihms.ir

کانال جامعه گیاه درمانی ایران،آشنایی با دنیای گیاهان دارویی وطب سنتی

http://telegram.me/joinchat/BaEuzDvIBJKUjgNrsvGwlg