• 

آشنایی با گیاه گل گاو زبان اروپایی

نام علمی: Borago officinalis L

نام خانواده: گل گاو زبان

گیاهشناسی: گل گاو زبان گیاهی دو ساله دارای ساقه ایستاده، ضخیم و پوشیده از تارهای خشن می باشد. برگ های پایینی در این گیاه تخم مرغی شکل، پوشیده از کرک و دارای دمبرگ اما برگ های بالایی بدون دمبرگ و مستطیلی شکل هستند. گل آذین این گیاه دیهیمی و یا به صورت گرزن دم عقربی کوتاه و دارای گل های واژگون روی دمگل های کرکدار است. گل های این گیاه نسبتا کوچک با جام گلی به رنگ آبی آسمانی و بساک هایی به رنگ بنفش تیره است و در هر گل، کاسه گل دارای کرک های مویی سفید رنگ است. میوه گل گاو زبان نیز به صورت فندقه مستطیلی شکل و دارای شیاری در سطح شکمی است.

پراکندگی جغرافیایی گل گاو زبان: رویشگاه طبیعی گیاه گل گاو زبان اروپایی نواحی مدیترانه ای و اروپای مرکزی است که البته در ایران نیز گل گاو زبان اروپایی در شهرهای بسیاری از جمله تهران، مازندران و کاشان به صورت خودرو رشد می کند.

خواص درمانی گل گاو زبان: گل گاو زبان به دلیل داشتن موسیلاژ دارای خاصیت خلط آوری، به دلیل وجود  تانن دارای خاصیت ضد اسهال (البته به صورت خفیف) و به دلیل وجود اسید مالیک و نیترات پتاسیم دارای خاصیت ادرارآوری (به صورت متوسط) است. سایر خواص درمانی شناخته شده گل گاو زبان عبارتند از: تصفیه کننده خون، معرق، آرام بخش، ضد درد، ضد التهاب، ضد تب، ضد اسپاسم، مقوی قلب، نرم کننده مجاری تنفسی، شیرافزا و کاهش فشار خون بالا.

موسیلاژ زیاد موجود در گل گاوزبان اروپایی در التیام مشکلات تنفسی بسیار موثر است و حتی به دلیل کیفیت بالای نرم کنندگی آن، به صورت ضماد تازه برای التیام زخم های روباز و تورم های پوستی کاربرد دارد. روغن دانه گل گاو زبان نیز که به صورت اشباع نشده می باشد در بهبود دردهای پیش از قاعدگی، مشکلات روماتیسمی، اگزما و دیگر بیماری های مزمن پوستی کاربرد دارد. تاکنون هیچگونه عوارض جانبی از مصرف این گیاه مشاهده نشده است.

نحوه کاربرد گل گاو زبان: اندام های گیاه گل گاو زبان به صورت تنتور، جوشانده، دم کرده، ضماد و حتی به صورت تازه در سالاد کاربرد دارند همچنین می توان از برگ های این گیاه برای استخراج عصاره استفاده نمود.

.راه های ارتباطی:

• آدرس تلگرام جامعه گیاه درمانی ایران irihmsir@
• آدرس اینستاگرام جامعه گیاه درمانی ایران irihmsir