ترب
ترب گیاهی ازتیره شب بویان با نام علمی Raphanus sativus می باشد .
ساختار رویشی و رویشگاه
ترب و تربچه گیاهی است یکساله برگهای آن پهن با بریدگی های بسیار نامنظم ،ناصاف ،زبر،سبزخاکستری در بعضی ارقام بی کرک و در برخی ارقام باکرک زبر برگها ریشه ای است یعنی مستقیماً از یقه ریشه گیاه خارج می شود.ساقه های گل دهنده آن خیلی منشعب و بلندی گیاه تا ۶۰ سانتی مترمی رسد.گلهای آن به رنگ سفید ، سفید مایل به زرد و بنفش درانتهای شاخه گل دهنده ظاهرمی شود. میوه آن خورجین است که درآن دانه های ترب به رنگ زرد یا سیاه قرار دارد قوه نامیه بذرها از ۴ سال کمتر است و اگربیش از سال بماند نسبت درصد تخمهای بدون نیروی نامیه در آن افزایش پیدا می کند.پنج نوع اصلی خانواده ترب عبارتند ازتربچه قرمز،ترب سفید،ترب سیاه(زمستانه)،ترب کوهی(Daikons)وترب سفید.طعم تند ترب مربوط به ماده ای است به نام سئوول (senovol)ورنگ قرمز بنفش آن دراثروجود ماده ای به نام مالوین کلراید می باشد.ترب کوهی که درایران به ترب سمنانی معروف است ازانواع سفید بوده و شکل آن درازاست.انواع تربچه،بومی ایران نبوده و ازخارج ازکشوروارد ایران شده است.ترب گیاهی است یکساله که ارتفاع ساقه آن تایک مترمی رسد.برگ های آن پهن ،ناصاف،کرک دار و بابریدگی نامنظم می باشد.گل های آن به رنگ سفید،زرد روشن،آبی روشن وبنفش است که درانتهای شاخه ظاهرمی شود.ترب سیاه معمولا درپاییزبرداشت می شود و تربچه که به رنگ های مختلف قرمز و صورتی است،به شکل های دراز وگرد وجود دارد.۹۰درصدوزن ترب راآب تشکیل می دهدکاشته آن در سراسر اروپا، نواحی معتدل آسیا ، استرالیا و آفریقا و گاهی بصورت فرار از کشت نیز دراراضی زراعی و نقاط مخروبه و رهاشده دیده می شود .در ایران نیز بصورت کاشته شده به عنوان سبزی خوردن تقریباً در سراسر ایران دیده می شود .