تق……توق……شکستن انگشتان……خوب یا بد؟!
مردم عادت دارند با فشار به انگشتان دست (شکستن انگشت ها) یا حرکات سریع گردن یا فشار پا بر روی ستون فقرات کمری، باعث ایجاد این صداها شوند و به عبارتی قولنج آن را رفع کنند و با این حرکت، نوعی احساس راحتی به آنها دست می‌دهد. یک دسته صداهای حاصل از حرکات مفصلی است و دسته دیگر صدای حاصل از قولنج کردن مفاصل است که طی یک فشار شدید در انتهای دامنه حرکتی ایجاد می‌شود.تا زمانی که این صداها با درد و التهاب همراه نباشد، نگرانی زیادی در مورد ایجاد این صداها وجود ندارد. ولی در صورتی که تولید این صداها، همراه با درد و التهاب باشد، می‌بایستی برای درمان و مشکل موجود، به پزشک مراجعه کرد. در اصطلاحات علمی به این صداهای مفصلی، popping گفته می‌شود. این صداها در شرایط فیزیولوژیک و نرمال حرکات مفصلی یا در حین انجام درمان و مانیپولاسیون مفاصل نیز ایجاد می‌شوند. اعمال کشش بین سطوح مفصلی در طی فعالیت‌های روزمره، باعث افزایش حجم مفصل و کاهش فشار مایع مفصلی می‌شود که منجر به خروج گاز درون مفصلی و ایجاد حباب گاز می‌شود.جریان مایع به سمت ناحیه ی با فشار کمتر، باعث خوابیدن (ترکیدن) حباب گاز و ایجاد یک صدای قابل شنیدن می‌شود.فرد با فشار به مفاصل انگشتان دست و پا و یا حرکت سریع گردن و کمر باعث ترکیدن حباب و ایجاد این صدا و کاهش فشار داخل مفصل می‌شود.اما مسئله این است که به مرور و بعد از سال ها تکرار این وضعیت، این کار برای فرد عادت شده و یک نوع وابستگی برای او ایجاد می‌کند، به شکلی که حتی بدون وجود حباب‌ها نیز در شرایط عصبی خاص فرد با حداکثر فشار به مفصل، برای ایجاد این صداها و کاهش فشار روحی خود تلاش می‌کند.این مسئله، غیر از مشکلات و عوارض فشار بر مفاصل، وابستگی‌هایی را برای فرد ایجاد می‌کند که بعدها با وجود رفع تشکیل حباب‌ها، همچنان فرد را مجاب به در آوردن این صداها و حل فشارهای روحی خود از راه غیرمعقول می‌کند.میتوانید با انجام دادن ورزشی های کششی وانجام نرمش بدنی و کشش عضلات مانع از شکستن انگشتان شوید.