زردآلو میوه طلایی بهار
زرد آلو (نام علمی: Prunus armeniaca) یک گونه از خانواده گلسرخیان است. این درخت کوچک که میوه آن خوراکی است از دوران پیشاتاریخی کشت می‌شده‌استارتفاع درخت تا ۶ متر هم می رسد . برگ ها مانند قلب نوک تیز و به رنگ سبز روشن مایل به زرد می باشد ،گل هایش درشت و به رنگ سفید متمایل به قرمز است . میوه گوشتی ، با طعمی مطبوع و شیرین می باشد ، هسته ای صاف ، قهوه ای و بیضی شکل است. در داخل هسته مغز آن قرار دارد که طعم آن گاهی شیرین و گاهی تلخ می باشد.بومی نواحی چین هست و هنوز هم به صورت وحشی در این مناطق می رویم ، در اوایل قرن اول میلادی به آسیا و اروپا راه یافتم ونیز به صورت کاشته شده در تمام نقاط ایران پرورش می یابم.دارای رنگ نارنجی ، طلایی زرد هست و دارای مزه ای خوب و بویی مطبوع و کمی سفت می باشد از خریداری میوه که خیلی زود چیده شده پرهیز کنید.میوه های رسیده خوش مزه هستند و باید با احتیاط حمل شوند و تا حد امکان سریع مصرف شود. ازمیوه میتوان برگه ، کمپوت و نکتار زردآلو تهیه کرد.از نظر طب ایرانی سرد و تر هست ، لذا برای سرد مزاجان مضرمی باشد. اگرهمراه با هسته شیرین آن بخورید ، دچار نفخ معده نخواهید شد. مواد مغذی موجود در آن از چشم ها و قلب حفاظت می کنند و فیبر موجود در آن بر علیه بیماری ها مبارزه می کند. برگه آن سرشار از پتاسیم است ،که باعث تنظیم فشارخون می شود. میوه رسیده به علت دارا بودن ویتامین های گروه B برای درمان بیماری های عصبی و روحی ، بی خوابی، خستگی شدید، گیجی، فراموشی و … مفید است.میوه و هسته شیرین و به علت دارا بودن ویتامین C برای تقویت بدن، رفع اختلال در رشد کودکان، جلوگیری از خونریزی لثه موثر است، به علت داشتن آهن در خون سازی موثرهست. میوه ای ملین هست ، افرادی که ناراحتی کبدی دارند، باید از زیاد خوردن پرهیز کنند. هسته تلخ ومواد سمی به نام اسید سیانیدریک و اسید پروسیک دارد . لذا خوردن هسته تلخم خطرناک است. مصرف زیاد میوه باعث ایجاد لک های سفید پوستی می شود.میوه به طور کلی دیرهضم و نفاخ است ، بنابراین اشخاص مسن و کودکان باید از خوردن زیاد آن پرهیز کنند . بعد از خوردن میوه آب سرد ننوشید ، زیرا باعث ایجاد گاز و نفخ در معده می شود.