طبابت” به دانه ای” مادر بزرگ
دوستان همراه ،یادم هست همیشه وقتی که مریض می شدیم مادر بزرگم برای ما داروی گیاهی تجویز میکرد و بیشتر وقتها بعد از استفاده از جوشانده و یا پودر شده داروی گیاهی خیلی زود خوب می شدیم .یکی از آن داروهای گیاهی که زمان سرماخوردگی برای ما تجویز می کرد “به دانه” بود که تا الان هم در اکثر منازل به تبع درمان خانگی مورد استفاده قرارمیگیرد .دوستان با پیروی از مطالب پیشین در تعریف به دانه و سایر خواص ان ، دراین مطلب هم طبابت قدیمی مادربزرگ وهمان طرز استفاده از به دانه را برایتان به ارمغان آورده ایم .
و اما طبات به دانه ای مادر بزگ به سه روش:
* برای مصرف به دانه می‌توانید یک قاشق چای‌خوری از دانه‌های آن را کمی در آب خیس و سپس استفاده کنید.
* همچنین می‌توانید چند «دانه به» روی زبان قرار دهید و لعاب آن را ظرف چند دقیقه بمکید.
* جوشانده‌ی دانه به: ۳۰ گرم به دانه را در یک لیتر آب جوش ریخته و آن‌قدر بجوشانید تا به صورت ژله در آید.
نکته: دانه‌ی به را هرگز نجوید
توجه داشته باشید که دانه «به» را باید فقط به طریقی که گفته شد، مصرف کرد و هرگز نباید آن را به صورت له‌شده یا خردشده، جوشاند و خورد، زیرا با این کار، موادی به نام آمیگدالین در «دانه به» تجزیه (هیدرولیز) می‌شوند و اسید سیانیوریک تولید می‌کنند که اسیدی خطرناک است. با مکیدن یا خوردن دانه به، لعاب از روی آن جدا و دانه بدون هیچ تغییری دفع می‌شود. در این صورت خطر تولید اسید سیانیوریک وجود ندارد، اسید سیانیوریک فقط با له یا خرد شدن دانه در محیط معده تولید می‌شود.