کدو حلوایی،خوراک خاص و قدیمی شبهای یلدایی
کدو حلوایی با اسم علمیcucurbita moschata Duchesne از تیره کدو Cucurbitaceae گیاهی یکساله ، با ساقه های به طول ۴-۵متر ، معمولاً گسترده روی زمین ،با تراش لبه های نوک کند.کرکی نرم ظریف ، اغلب در محل گره ها با لکه های سیاه .برگ ها دایره ای – کلیوی شکل ، کنگره ای دندانه دار ، ۵-۷لوبه سبزتیره یا پررنگ ، اغلب با لکه های سفید و لبه های افتان ، لوب های نوگ تیز ، گاهی کامل کرک مخملی دار، با بریدگی های کم عمق بین ان ها .گل های نر و به رنگ زرد روی دمگل های کم و بیش استوانه ای با نهنج تخت شده و کاسبرگها خطی ، اغلب دربالاپهن شده و جام گل به عرض ۷-۱۰سانتی متر ، زرد کم رنگ ،استکانی ،با لوبهای نوک دار ، خمیده، دمگل های گلهای ماده پنج وجهی ،زبرو در بالا پهن شده و دمگل های میوه دار تراش دار .میوه به رنگ های متنوع ، معمولا استوانه ای و در میان بهم امده با جفت های به آسانی جداشونده. و میوه آن شبیه خربزه و یا خیلی بزرگتر از آن استدانه های سفیدکدر ،به طور مشخص لبه داراست. کدو حلوایی در اوایل خرداد ماه کشت شده و در روزهای آخر شهریور برداشت می‌شود، در روزهای پاییز و زمستان، زینت بخش سفره‌هاست. کدوحلوایی برای اولین بار و در حدود ۱۴۰۰ سال قبل از میلاد مسیح در میان قوم آستک‌ها (کشور مکزیک کنونی) کاشته می‌شد در ایران به صورت کاشته شده به صورت پراکنده در سراسر ایران اما به طور مشخص و به فراوانی در استان های گیلان ،مازندران و گرگان کشته می شود. کدو حلوایی، میوه یک گیاه علفی است که دارای ساقه های بلند و خزنده و برگ های پهن استد. قسمت های مورد استفاده کدو حلوایی عبارتند از: میوه، پوست، تخم میوه، گل کدو حلوایی را به صورت پخته، ترشی، مربا، تهیه روغن، مورد استفاده قرار می دهند