وداع با برگ ریزان پاییز در قاب سبز همراهی
پاییز را ورق می زنیم.
پاییز سرما خورده را ورق می زنیم. شاید از پس کوران خاطرات پاییزی، آینده را بیابیم. پاییز را با هزاران امید به دست سرمای زمستان می سپاریم.پاییزی که برایمان خزان امید بود. پاییزی که همه چیز را پیش رو شاهد بودیم جز آنچه از سالیان دور به انتظارش نشسته بودیم.
پاییز را ورق می زنیم
و صحن سفید و براق زمستان را نظاره گرهستیم. راه را برایش هموار می سازیم تا نکند شاخه های خشک ریخته بر زمین پایش را آزرده سازد.تا نکند صدای خش خش برگهای پاییزی گوشش را بیازارد. تا نکند صحنه بی روح پاییز قلبش را جریحه دار سازد.
پاییز را ورق می زنیم
و زمستان سرد را در آغوش می پذیریم. افسوس که در وجود هیچ گرمایی نداریم تا زمستان را با لطافتش طراوت ببخشیم. خود از زمستان سردتریم. زمستان میل به انجماد دارد و وجود یخبندان ما مهیاست.
پاییز را ورق می زنیم
دستمان را بالا برده و به نشانه وداع با پاییز تکان می دهیم و زمستان را در آغوش خویش می فشاریم. سردی زمستان را حس نمی کنیم. قلبمان را به نشانه با او بودن پیشکشش می کنیم و بی درنگ راه نرفته را می ستاییم.
همراهان پاییزی، طی فصل برگ ریزان با شما همراهان مطالبی را در قالب تحفه ای سبزبرایتان به ارمغان آوردیم ، حال در کنار شما خوبان پاییز دیگری را ورق می زنیم وزمستان سرد دیگری را با همراهی شما دوستان پاک به سپیدی برف و زلال به شفافیت باران آغاز می کنیم زمستانتان مبارک.سلامت و شاد باشید .