شکر  تیغال ،گیاه دارویی قندی و خاردار پیله ورهفته

شکر تیغال گیاهی است خاردار که گل هایش به شکل گلوله‌ای خاردار و آبی رنگ در انتهای ساقه قرار دارند.  چند ساله با ساقه راست به ارتفاع متوسط ۵۰سانتی متر .برگ ها نسبتاً پهن با کناره های خاردار هستند که به صورت متناوب بر روی ساقه قرار می گیرند .گل ها به صورت کاپیتول کروی نسبتاً بزرگ و اکثراًدر رأس ساقه و شاخه های جانبی قرار دارند .این گیاه بیشتر در نواحی گرم ، خشک و کویری رویش دارد. محصول مورد استفاده  این گیاه در طب سنتی نوعی مان( ترشحات و ترکیبات قندی )می باشد که در ایران به نام شکرتیغال مشهور است .شکرتیغال به صورت پیله های تخم مرغی سفید رنگ به قطر متوسط ۵/۱سانتی متر است که سطح خارجی آن ناصاف و دانه دانه می باشد .اماسطح داخلی ان پیله ها صاف است  واغلب حشره ای  سیاهرنگ به نام خزوکک  دران زندگی می‌کند.این مان پیله مانند در اثر فعالیت حشره ای بر روی شاخه های جوان و یا پشت برگ این گیاه ایجاد می شود . این حشره در دوره‌ای از زندگی خود، برای نگهداری تخم‌ها و نوزاد، پیله‌ای به اندازه یک فندق می‌تند که به رنگ سفید است. نوزاد پس از آن که به حشره بالغ بدل شد، پیله را سوراخ می‌کند و از آن خارج می‌شود. جنس پیله این حشره که ازهمین ترشحات گیاه شکر تیغال ساخته شده ترکیبی از مواد سلولزی و نشاسته و مواد ازته و به مقدار زیاد (در حدود ۲۵ درصد)، قند مخصوصی بنام ترهالوز است .شکرتیغال به خاطر وجود ترکیبات قندی به راحتی درآب حل شده و طعم شیرین و لعابی دارد.این گیاه از قدیم به عنوان طعم دهنده ، تسکین دهنده تب و لینت دهنده مورد استفاده بوده است .شکرتیغال در پزشکی قدیم و در طب سنتی برای درمان بیماری‌های مختلف استفاده میشده و هم اکنون نیز کاربرد‌های گسترده‌ای در داروسازی دارد.در طی این هفته زمستانی با مطالب درمانی و منحصر بفرد شکرتیغالی همراهتان هستیم .سپاس از حسن توجه شما